Ouderblog Arwen: ‘De vrijeschool staat voor mij voor verbinding’

Waarom kiezen ouders voor een vrijeschool? Wat krijg je als ouder allemaal mee van de antroposofie? Iedere maand laten we een ouder aan het woord in deze blogestafette. Dit is editie 7.

Door Arwen Messelaar

Mijn naam is Arwen Messelaar, partner van Dominique van Est en moeder van Aeris (klas 4a) en Thorin (kleuterklas 3b). Toen het tijd werd om ons te oriënteren op basisscholen voor Aeris was het antroposofische gedachtengoed voor ons nog onbekend. Na enig vooronderzoek kwamen wij tot een lijstje waarop vijf basisscholen stonden om kennis mee te maken. De eerste? De vrijeschool. Aandacht voor zowel hoofd, hart en handen, opdat ieder kind vanuit zijn of haar eigen talent mag groeien en bloeien, wie gunt zijn kind dat nou niet?  

De eerste fysieke kennismaking met onze school was een bezoek aan het gebouw aan de Lierstraat. Van mijn eigen basisschooltijd herinnerde ik me vooral veel plezier. Maar ook veel stoeptegels, met soms langs de rand wat bosjes. “Er staan gewoon echte bomen op het plein! Er is een tuin! Met echt gras! Kijk dan!” Het waren mijn eerste woorden terwijl we een verkennend rondje op het plein liepen. Met papa en mama was het een match, maar om echt naar het kind te kunnen kijken moet het ook bij haar passen, vond ik. Daarom hebben we Aeris een aantal jaren naar de Vrije Peuterspeelzaal laten gaan. Het paste gelukkig en toen ze vier werd mocht ze starten bij juf Esther in de kleuterklas. 

De vrijeschool staat voor mij voor verbinding. Verbinding met elkaar en met het ritme van het jaar. Verbinding tussen de kinderen en tussen de volwassenen eromheen, tussen de ouders onderling en met de school. De ruimte die er wordt geboden aan ouders om op ieders eigen manier betrokken te mogen zijn bij de school, en de betrokkenheid van ouders bij de klas en bij elkaar, blijf ik bijzonder vinden.  

Juf Esther heeft voor het eerst kennisgemaakt met Thorin toen hij pas een paar weken oud was. De verbinding is daarna gebleven. Toen de klas van juf Esther naar de Monteverdistraat ging, was er voor ons maar één keuze: wij vroegen of Thorin, in navolging van Aeris, ook bij haar in de klas mocht komen.  

Het mocht gelukkig. En nu mag ik aan de ene kant meemaken hoe Aeris in de beschermende en vertrouwde energie van de Lierstraat mag bloeien en Thorin in de nieuwe-avonturen-energie op de Monteverdistraat mag groeien. Verbonden en toch eigen. Precies zoals zij ook zijn. Ik geniet van elk moment. 

De andere vier scholen op de lijst? Die hebben we niet meer bezocht. Nergens voor nodig.