Ouderblog Lindy: ‘Hier had ik zelf wel op school willen zitten’
Waarom kiezen ouders voor een vrijeschool? Wat krijg je als ouder allemaal mee van de antroposofie? Iedere maand laten we een ouder aan het woord in deze blogestafette. Dit is editie 8.
Door Lindy Hartman
Hallo! Ik ben Lindy Hartman en samen met Albert de Hoon de ouders van Marinke (klas 3B) en Berend (kleuters 3B) op de locatie Monteverdi. Ik werk als gezondheidszorgpsycholoog in de ouderenzorg.
Bij onze zoektocht naar een fijne school voor onze dochter, hadden we al een aantal scholen in de buurt bezocht. Op de een of andere manier leken ze allemaal op elkaar; ik werd nergens echt in mijn gevoel geraakt en kon geen keuze maken. Eerder had ik op gevoel de keuze voor mijn middelbare school en vervolgopleiding gemaakt; dat heeft altijd goed uitgepakt. Via een ouder van de kinderopvang hoorden we over de Vrije School en zijn we gaan kijken op de Lierstraat. Toen viel alles op zijn plek: de warm ingerichte kleuterklassen, een kijkje bij een euritmieles met een pianodocent. Hier had ik zelf wel op school willen zitten; ik stond met tranen in mijn ogen in de gang. Albert is opgegroeid op een kleinschalige boerderij in Brabant en heeft in Wageningen ecologie gestudeerd, gebaseerd op het gedachtegoed van Steiner. De cirkel was rond en ons hart sprak: dit was de school waar we moesten zijn.
We vinden het belangrijk dat er op school aandacht is voor meer dan alleen het leren met je hoofd. Zelf heb ik onderweg geleerd veel meer bewuste aandacht voor mijn gevoel te hebben en niet altijd in mijn hoofd te zitten. Ik gun mijn kinderen dat van jongs af aan mee te krijgen, het maakt je leven zoveel completer.
Het eerste jaar werd ik af en toe overweldigd door de grote hoeveelheid ouders en kinderen op het schoolplein. Hoe gaan we hier onze weg vinden? Gelukkig waren er lieve klassenouders die al mijn vragen wilden beantwoorden en zorgden voor de eerste verbinding. Al snel werd ik zelf gevraagd als klassenouder en leerden wij van dichtbij alle jaarfeesten kennen. Deels was er sprake van een feest van herkenning uit mijn eigen jeugd op een heel klein dorpsschooltje, zoals met Sint-Maarten en Palmpasen, de rest was nieuw (Pinksteren, Sint Jan en Advent). We lieten ons meevoeren in deze rijkdom!
Ik merk nu dat voor veel ouders van kinderen die zijn gestart in de coronatijd de feesten en gebruiken niet bekend zijn doordat we niet bij elkaar mochten komen. We proberen daarom als klassenouders die verbinding tussen ouders en school bewust opnieuw vorm te geven, zodat zij deze rijkdom ook kunnen ervaren.
De verhuizing van de Lierstraat naar de Monteverdistraat heeft door de kleinschaligheid bij ons gezorgd voor verdere verbinding met andere ouders en docenten, doordat je elkaar makkelijker leert kennen. Ik word altijd blij als Berend door andere juffen en meesters bij naam genoemd wordt. Het samen bouwen aan een nieuwe Vrije School locatie (in een blokkendoos) zorgt voor saamhorigheid en inmiddels voelen we ons echt deel van de gemeenschap.
Van huis uit heb ik de antroposofie niet meegekregen. Over de Vrije School hoorde ik (lang geleden) dat je niet kon lezen en rekenen als je daarnaartoe was geweest. Inmiddels maken we thuis zelf regelmatig onze eigen jaartafel, naai ik wortelkindjes van vilt en kunnen onze kinderen prima rekenen. Ook als ouders worden wij verrijkt in ons zijn door de lessen van de Vrije School. Laatst kwam ik op mijn werk iemand tegen die me aan het denken zette over antroposofie binnen de ouderenzorg. Een mooie uitdaging om te gaan onderzoeken hoe ik met mijn kennis vanuit school ook mijn werk kan verrijken.